پژوهشگران بررسی كردند
وضع سلامت كارگران ایرانی چگونه است؟
ال مور: پژوهشگران با انجام مطالعه ای درباب وضعیت سلامت کارگران ایرانی، عنوان کردند: بطور خلاصه نتایج به دست آمده حاکی از آنست که سلامت کارگران با وجود متولیان گوناگون ملی و بسته های خدماتی متنوع بهداشتی درمانی، اجتماعی و ایمنی و همین طور حمایت اسناد بالادستی، روند بهبود درخوری نداشته و خلاهای مختلفی در سطوح عملیاتی دارد.
به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، کارگران و خانواده های آنان نیمی از جمعیت کشور را می سازند و سلامت آنها موضوعی است که اگرچه مورد غفلت نبوده، ولی در عین حال حرکت هماهنگ و منسجمی در عمل برای آن وجود نداشته است.
بر اساس محاسبات سازمان بین المللی کار، در هر ۱۵ ثانیه، ۱۶۰ کارگر گرفتار حادثه می شوند و یک کارگر بر اثر بیمای یا حادثه ناشی از کار، جان خودرا از دست می دهد. سومین عامل مرگ ومیر در جهان، حوادث شغلی است و چهار درصد از تولید ناخالص داخلی در جهان صرف هزینه های ناشی از حوادث کار می شود. در ایران نیز کل هزینه های ناشی از حوادث شغلی ۹۶۰ هزار میلیارد تومان در سال ۹۱ برآورد شده است.
با توجه به اهمیت سلامت کارگران بعنوان نیروی مولد جامعه، پژوهشگران با انجام یک مطالعه وضع موجود سلامت کارگران ایران را بررسی کردند و برنامه جامعی را برای ارتقای آن پیشنهاد دادند.
برای انجام این تحقیق پژوهشگران، مطالعات مرتبط در مورد وضع سلامت کارگران و مداخلات قبلی انجام شده سلامت کار، اسناد بالادستی و ظرفیت های قانونی، فاکتورهای تعیین کننده سلامت کار در جامعه ایرانی و تجربیات سایر کشورها در زمینه سلامت کارگران را مورد بررسی قرار دادند.
با استفاده از داده های به دست آمده از این بررسی، وضعیت موجود سلامت کارگران و مداخلات گذشته و چالش های نظام ارتقای سلامت شناسایی شد. سپس با بحث گروهی متمرکز توسط ذی نفعان این موضوع، اطلاعات به دست آمده و تحلیل ها، نقد و اصلاح گردید.
ذی نفعان موضوع سلامت کارگران شامل نهادهای زیر هستند:
- وزارت بهداشت، دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی، مرکز سلامت محیط کار و دفتر سلامت روانی و اعتیاد؛
- وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی: معاونت اجتماعی؛
- وزارت صنعت، معدن و تجارت؛
- ستاد مبارزه با مواد مخدر؛
- سازمان بهزیستی کشور؛
- سازمان امور اجتماعی وزارت کشور؛
- کانون عالی کارفرمایان؛
- کانون عالی کارگران؛
- انجمن های علمی طب کار، بهداشت حرفه ای و ارگونومی؛
- نمایندگی سازمان های بین المللی.
یافته های این مطالعه نشان میدهد که به علت نبود داده های نقطه ای در سالهای گذشته، نمی توان روند صعودی یا نزولی فاکتورهای سلامت کارگران را قضاوت کرد؛ اما در کل جامعه وضعیت عوامل خطر بیماریهای غیرواگیر، اختلالات روانی و لطمه های اجتماعی روند افزایشی داشته و این مساله احیانا در مورد جمعیت کارگری نیز صادق است.
به طور خلاصه نتایج به دست آمده حاکی از این است که سلامت کارگران با وجود متولیان گوناگون ملی و بسته های خدماتی متنوع بهداشتی-درمانی، اجتماعی و ایمنی و همین طور حمایت اسناد بالادستی، روند بهبود درخوری نداشته و خلاهای مختلفی در سطوح عملیاتی دارد.
به گفته پژوهشگران این مطالعه مهم ترین چالش سلامت کارگران تأثیرگذاری شرایط محیط کلان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناوری، محیط زیست و شرایط بین المللی بر وضعیت بنگاه های اقتصادی می باشد. حقوق زیر خط فقر کارگران در دو دهه گذشته، شرایط نامناسب سرمایه گذاری در ایران، سرمایه اجتماعی پایین و تحریم های بین المللی و کاهش ارزش پول ملی؛ عوامل کلانی هستند که هرگونه برنامه ریزی ملی برای بهبود سلامت کارگران را با چالش مواجه می کنند و احتمال موفقیت مداخلات را کم می کنند.
در انجام این پژوهش، بهزاد دماری دانشیار پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ابراهیم صادقی فر دکترای توسعه اقتصادی اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، علی اصغر فرشاد استاد بهداشت حرفه ای مرکز تحقیقات بهداشت کار دانشگاه علوم پزشکی ایران، حسن محمد صادقیان دانشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه اهواز، حسین المدنی پژوهشگر دپارتمان حکمرانی و سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران، عباس وثوق مقدم استادیار پژوهش در پزشکی اجتماعی وزارت بهداشت و فرشته طاهری دانشجوی دکتری روان شناسی شناختی دانشگاه علوم پزشکی ایران مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «وضعیت سلامت کارگران ایران و پیشنهادات مداخلات» در فصل نامه سلامت کار ایران انتشار یافته است.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب