همزمان با روز جهانی آلزایمر تشریح شد
تاثیر کرونا بر مبتلایان آلزایمر
ال مور: با شیوع بیماری واگیردار کرونا، توجه به بیماریهای غیرواگیر نظیر دیابت، فشارخون بالا، آلزایمر و... نسبت به گذشته کاهش یافت؛ موضوعی که اساسا عوارض آن در بلندمدت به چشم خواهد آمد؛ بطوریکه بگفته مسئولان مربوطه هم اکنون نیز وضعیت بیماری و اختلال حافظه در مبتلایان به دمانس و آلزایمر با قبل از شیوع ویروس کرونا قابل قیاس نیست.
به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، بیماری آلزایمر و انواع دمانس از بیماریهای غیرواگیری است که با پیشرفت سن بیشترین مشکلات را برای خود فرد، مراقبین و جامعه پدید می آورد و وقتی شرم از ابراز بیماری در تمام جوامع به ویژه در کشورهای خاورمیانه وجود دارد، بیماری به آسانی تشخیص داده نمی گردد و فرد مبتلا به آلزایمر خانه نشین شده و ارتباط اجتماعی اش به حداقل می رسد و مراقبین درجه یک این افراد نیز گرفتار مشکلاتی مانند افسردگی ها خواهند شد.
درحالی که اگر شرم از ابراز بیماری وجود نداشته باشد، می توانیم بیماری را زودتر تشخیص داده و درمان را شروع نماییم. هر یک سال تشخیص سریع سبب می شود پنج سال مشکلات ناشی از بیماری آلزایمر به تعویق افتد که همین مورد سبب می شود فرد زندگی باکیفیت تری را تجربه کند. باید بدانیم بیماری آلزایمر تنها بیماری یک فرد نیست بلکه با تاثیراتی که بر جامعه دارد می توان گفت بیماری یک جامعه است.
البته باید میان بیماری آلزایمر و دمانس تفاوت قائل شویم. دمانس نوعی اختلال قابل برگشت در حافظه است که به دلیلهای مختلفی نظیر کم کاری یا پرکاری تیروئید، افسردگی، مصرف داروهای موثر بر روی مغز و... به وجود می آید. تشخیص و درمان بموقع دمانس می تواند به قابل برگشت بودن بیماری کمک شایانی کند، اما بروز بیماری آلزایمر غیرقابل برگشت بوده و درمان قطعی نیز ندارد، اما می توانیم با درمان سریع آنرا تا حد زیادی کنترل نماییم و بروز اختلالات ثانویه بیماری را به تعویق اندازیم.
اهمیت پیگیری و شروع درمان این بیماری از آنجا اهمیت می یابد که بنابر اعلام وزارت بهداشت زوال عقل هم اکنون هفتمین علت اصلی مرگ و میر در میان همه بیماریها و یکی از علل عمده ناتوانی و وابستگی سالمندان در سطح جهان است.
در این راستا، معصومه صالحی_مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به شعار امسال روز جهانی آلزایمر در خصوص « دمانس را بشناس و اهمیت تشخیص زودهنگام»، اظهار داشت: هر یکسال تشخیص سریع بیماری ۵ سال مشکلات ناشی از بیماری را به تعویق می اندازد.
وی درباره مشکلات و تاثیرات ناشی از کرونا بر مبتلایان به دمانس و آلزایمر، اظهار نمود: کووید۱۹ سبب کاهش ارتباطات اجتماعی شده است و از سویی خود بیماری کرونا نیز بر سیستم های اعصاب محیطی و مغز نیز اثرگذار می باشد. مبتلایان به آلزایمر و دمانس در این یک سال و نیم اخیر بسیار کمتر از منزل خارج شدند و ارتباطات بسیار کمتری داشتند و حتی اگر خودشان هم به کرونا مبتلا نشده باشند تحت تاثیر عوارض ناشی از شیوع آن بودند.
وی ادامه داد: برمبنای تحقیقات انجمن جهانی آلزایمر مبتلاشدن به دمانس و همین طور تاثیر کووید بر دمانس بسیار زیاد است که در آینده مشخص خواهد شد. بدین سبب تا حد امکان باید با رعایت پروتکلهای بهداشتی با سالمندان ارتباط داشته باشیم و بتوانیم آنها را به اماکن خلوت ببریم و ارتباط بیشتری با آنها داشته باشیم تا مقداری بیشتر در رابطه با سایرین باشند.
او با تاکید بر این که اقدامات شرح داده شده و ارتباط گرفتن با سالمندان یا مبتلایان به دمانس باید با دقت زیادی صورت گیرد، اظهار نمود: این سفارش از آن جهت گفته می شود که ممکنست این افراد علاوه بر دمانس به سایر بیماریهای زمینه ای هم مبتلا باشند. مرکز توانبخشی ذهنی انجمن ما بعد از کرونا تعطیل یا نیمه تعطیل شده است و بنا بر این می بینیم که متاسفانه بیماری در قسمتی از مراجعه کنندگان ما پیشرفت داشته است و حتی در رختخواب افتاده اند.
وی ادامه داد: در مواردی ممکنست استرس ناشی از کرونا سبب اختلال شناخت و دمانس موقت در سالمندان شود ولی اگر بیماری در وجودشان از قبل شروع شده باشد و زمینه هایی داشته باشند، شیوع ویروس کرونا هم می تواند سبب تشدید بیماری آنها شود.
صالحی در پاسخ به این پرسش که چه اقداماتی می تواند از مبتلاشدن به دمانس پیشگیری کند، اشاره کرد: تغییر سبک زندگی با اهمیت ترین عامل برای جلوگیری از مبتلاشدن به آلزایمر است. چاقی عامل موثر دیگری برای مبتلاشدن به آلزایمر است که با افزایش استفاده از غذاهای فست فود، چرب، عدم فعالیت جسمی و... بیش از گذشته دیده می شود. بدین سبب تاجایی که ممکنست باید به تغذیه و فعالیت بدنی دقت شود. از طرف دیگر مصرف دخانیات نیز که سبب مختل شدن خون رسانی در مغز می شود و عامل موثر دیگری برای مبتلاشدن به دمانس و آلزایمر است. انجام روزی نیم ساعت ورزش برای سالمندان بسیار مهمست.
وی با اشاره به این که احتمال افسردگی در سالمندی نسبت به دوره های دیگر زندگی افزایش می یابد، اظهار داشت: با فوت همسر، دور شدن فرزندان، تغییر محل زندگی و... که سبب تنهایی سالمند می شود، احتمال بروز آلزایمر قوت می گیرد. بطور معمول افراد بعد از بازنشستگی نیز ممکنست به افسردگی مبتلا شوند که سفارش اکید ما جذب این افراد در کارهای گروهی به ویژه کارهای خیریه است تا فرد احساس رضایت از خود داشته و شاد شود. در عین حال باید ذخایر مغزی را بالا برند و اهتمام کنند چیزهای جدیدی مانند شعر، هنر و زبان جدید یاد بگیرند و یا پازل و جدول حل کنند.
او درباره نقش وراثت در بروز آلزایمر، اظهار داشت: وراثت حداکثر ۱۰ تا ۱۵ درصد در بروز آلزایمر موثر است اما افرادی که در خانواده، فرد مبتلا به آلزایمر دارند، اهتمام کنند فرزندانشان را از کودکی با سبک زندگی سالم بزرگ کنند، اهتمام کنند به سر فرزندشان ضربه نخورد، از انداختن کودک و نوزاد به بالا و گرفتن او اجتناب کنند تا به مغز ضربه ای وارد نشود. از طرف دیگر بروز افسردگی در جوانی و یا سالمندان عاملی برای مبتلاشدن به دمانس خواهد بود.
ایشان سپس اشاره کرد: ۵۲ میلیون مبتلا به دمانس در جهان داریم و الان نزدیک به یک میلیون نفر مبتلای به دمانس در ایران داریم که پیش بینی می شود در سال ۲۰۵۰ تعداد مبتلایان به دمانس در جهان به ۱۳۹ میلیون نفر و در ایران نیز به بالای ۳ میلیون نفر برسد.
او در آخر اظهار داشت: یکی از دستاوردهای مهم کشور تصویب سند ملی دمانس در بازه ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۵ است که حدودا ۵ سال در وزارت بهداشت پیگیر آن بودیم و امسال خوشبختانه به دانشگاه های علوم پزشکی ابلاغ گردید و الان ایران سی و ششمین کشور در جهان است که دارای سند ملی دمانس شده است.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب