با حضور چند آهنگساز جوان؛
انتشار از سماع تا حضور
ال مور: آلبوم از سماع تا حضور به مدیریت علی بهرامی فرد و آهنگسازی فرزین کشاورز، حسین خواس، امیر مولایی، مهرنوش ذالفقاری و میلاد محمدی در ژانر موسیقی ردیف دستگاهی ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
به گزارش ال مور به نقل از مهر، «از سماع تا حضور» عنوان یکی از تازه ترین آثار انتشار یافته در بازار موسیقی است که در زمینه موسیقی ردیف دستگاهی ایران با آهنگسازی فرزین کشاورز، حسین خواس، امیر مولایی، مهرنوش ذالفقاری و میلاد محمدی توسط نشر ماهور در دسترس شنوندگان قرار گرفته است.
«حرمان – پیش درآمد» - «خموشی» و «سرور - رِنگ» به آهنگسازی فرزین کشاورز در دستگاه سه گاه، «باد» و «گلچهره – چهار مضراب» به آهنگسازی حسین خواس در آواز ابوعطا، «معبر» و «چرخه مضمر» به آهنگسازی امیر مولایی در دستگاه چهارگاه، «فغان» و «خروش» به آهنگسازی مهرنوش ذوالفقاری در دستگاه شور، «سراب – روایتی اوازی در راست پنجگاه» و «سماع سرور – چهار مضراب» به آهنگسازی میلاد محمدی آثاری هستند که در این آلبوم انتشار یافته اند.
علی بهرامی فرد نوازنده و پژوهشگر شناخته شده موسیقی درباره ی این اثر موسیقایی نوشته است: در حدود یک قرن بعد از اولین آثار ضبط شده از ساز سنتور توسط استادان راوی موسیقی دستگاهی در دوره قاجار، نسل جوان فعلی با طیف گسترده ای از آثار ضبط شده در شیوه های متفاوت از نوازندگی این ساز مواجه می باشد که توسط استادان برجسته ای اجرا شده اند.
اکنون نوازندگان جوان سنتور با دو چالش جذاب روبه رو هستند؛ نخست فراگیری اصلی ترین قواعد موسیقی کلاسیک ایرانی، پرورش تکنیک نوازندگی و سبک شناسی و دوم کوشش برای خلق آثاری نوآورانه که در عین وجود جنبه های بدیع و بعضاً ساختارشکنانه، حاصل درک صحیح از شناخت اصول و ضوابط کلاسیک باشد.
آثار مجموعه حاضر با چنین نگاهی تدوین شده است. نواخته ها و تصنیفات نوازندگان جوان این مجموعه گاه به روایت میرزا حسینقلی فراهانی از ردیف موسیقی دستگاهی ایرانی نزدیک می شود و گاه متاثر از موسیقی نواحی مختلف ایرات، شادیانه هایی را دربر می گیرد که برای سنتور باز تنظیم شده و گسترش یافته است. گاه ساختار شکنانه با تعدد و تکثر کروماتیسم و مدولاسیون ها از موسیقی ردیفی فاصله می گیرد یا از هیچ نظام مندی قابل پیش بینی برای متر جملات پیروی نمی کند و گاه بسادگی از جملات شاعرانه نوازندگان مکتب اصفهان تاثیر می پذیرد و آوازی محور بودم عبارات را ملاک قرار می دهد.
گاه دقیقاً از ساختار فرمال رایج در موسیقی دستگاهی بهره می گیرد و گاه آزادامه تن به هیچ فرم از پیش مشخص شده ای نمی دهد و البته در تمامی این موارد سعی شده تا بین بخش آوازی (مترآزاد) و قطعات ضربی وحدت و انسجامی از حیث زمان بندی جملات و انتخاب تحریرها و الگوه های زیبا شناسی متناسب با سبک آشکار باشد.
با نگاه به تحولات مهم سنتورنوازی طی سده گذشته که گاه با نگاهی متعصبانه از قبیل پای بندی تام و تمام و صرف به موسیقی ردیفی و یا برعکس پرهیز از هرگونه عنصر سنتی با هدف نزدیک شدن به چند صدایی غربی همراه بوده اند، بنظر می رسد هنوز رویکرد استاده فرامرز پایور متعادل ترین و شاخص ترین برآیند بین شیوه های مختلف نوازندگی و آهنگسازی برمبنای موسیقی سنتی ایرانی است که خلاقیت و نوآوری را جمیع جهات سنت و اصالت ترکیب می کند و البته وظیفه نسل بعد بسط این رویکرد با بهره گیری از مهارتهای تازه تر و نگاهی شاید خلاقانه تر است.
منبع: ال مور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب