به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، دكتر ابوطالبی، مشاور خانواده در این باره كه انسان چه زمانی برای ازدواج آمادگی دارد و گذشتن از سن مناسب ازدواج چه تبعاتی دارد؟ گفت: انسان در مسیر رشد خود ماموریت و مسئولیت هایی دارد كه اگر به نحو مطلوب از عهده آن برآید موجب رضایت خود و دیگران می شود هویت واقعی او شكل می گیرد. سن رسش درجامعه كنونی عقب افتاده است چرا كه كودكان ما تمرین زندگی نداشته اند و مسئولیت پذیری را نیاموخته اند. امروزه خانواده ها نسبت به گذشته در مسئولیت دادن به فرزند ، ایجاد فرصت برای خود ابرازی فرزند و كمك به شكل گیری اعتماد و عزت نفس ، میدان دادن به كودكان بسیار ضعیف تر عمل كرده اند و این موضوع سبب رسش دیرهنگام شده است.
وی كه در یك برنامه رادیویی صحبت می كرد، ادامه داد: سن ازدواج در فرهنگ های مختلف متفاوت است.در فرهنگ ایرانی دختران بین 20 تا 22سال و پسران بین 22تا 24 سال به سن رسش می رسند و آمادگی جسمانی و روانی برای پذیرش مسئولیت های مختلف را دارد. اما متاسفانه میانگین سن ازدواج در جامعه ما برای پسران 25 و برای دختران 23 است. با بالا رفتن سن ازدواج آمادگی جسمانی، روانی و حال و حوصله افراد برای تربیت فرزند دستخوش تغییرات می شود.به گفته ابوطالبی، ازدواج زمانی می تواند زمینه ساز ارتقای انسان شود كه از اصول خاصی پیروی كند. اگر ما اصول را در ازدواج رعایت كنیم ، می توانیم مسائل دیگر كه از فردیت دو نفر نشات می گیرد را حل كنیم. زندگی دوام دارد كه عشق پس از ازدواج ایجاد شود.اگر انسان ها بتوانند صفا ، صمیمیت، مهرورزی ، عشق را در خود و زندگی تقویت كنند بی شك در كنار هم رشد خواهند كرد.در ازدواجی كه اخلاق ، محبت و عشق خالصانه زوجین با یكدیگر باشد سعادت آن ها تضمین شده است این در حالیست كه اگر ازدواجی حس استقلال را از زن و مرد توسط هریك از زوجین یا خانواده هایشان بگیرد و حس برتری و فخر فروشی داشته باشد دوام نخواهد داشت.به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، مارال خسروی ، روانشناس بالینی نیز در این برنامه با بیان اینكه زمانی كه ازدواج می كنیم قرار است باقی عمر خود را در كنار یك انسان دیگر سپری كنیم و قطعا مدل رفتاری و شخصیتی این فرد بر ما تاثیر گذار است گفت: بنابراین بهتر است انتخابی داشته باشیم كه كمترین آسیب را ببینیم.وی افزود: باید در نظر داشته باشیم زمانی كه ما اقدام به ازدواج می كنیم ، می خواهیم یك خانواده همراه با فرزندان خوب تشكیل دهیم. مطمئنا اگر فرزند ما در فضای توام با آرامش و همدلی رشد كند، می توانیم بگوییم خانواده سالمی داریم. بنابراین به همان اندازه كه انتخاب همسر خوب اهمیت دارد و سبب ارتقای انسان می شود ، همسر نامناسب می تواند آسیب هایی در فرد ایجاد كند كه تا آخر عمر گریبان گیر او باشد.خسروی با بیان اینكه اعتماد و عدم اعتماد به افراد برای ازدواج را می توان بر روی یك طیف تعریف كرد اظهار كرد: اینكه دختران نسبت به جنس مخالف اعتماد ندارند به دلیل تجارب ناخوشایندی است كه داشته اند. اینكه تجارب ما چه مقدار منطبق بر واقعیت باشد بر روی تصمیم ما خیلی تاثیر گذار است. اگر قرار باشد صرفا به دلیل بی اعتمادی به همه موقعیت های ازدواج پاسخ منفی بدهیم هیچگاه ازدواج صورت نمی گیرد.این روانشناس افزود: بر اساس سفارشات معصومین و بزرگان دین هم كفو بودن كه همان همتایی از نظر مالی ، فكری ، فرهنگی و خانوادگی است از اهمیت بالایی برخوردار است. در یك ازدواج سالم هم مادیات و هم معنویات باید در كنار هم قرار داشته باشد.ما نمی توانیم تصور كنیم هیچ سطحی از مادیات وجود نداشته باشد اما زندگی خوبی برای زوجین ایجاد شود. اما نباید مادیات آنقدر زیاد باشد كه تنها ملاك ما برای ازدواج باشد همان قدر كه یك فرد باید سطحی از دارایی را داشته باشد كه بتواند نیازهای اولیه زندگی را تامین كند می تواند زندگی را شروع كند. بنابراین به طور كلی نمی توان مادیات و معنویات را فدای دیگری نمود و باید تعادل را برقرار كرد.