سینما و مدرسه (1) ؛
آموزش و پرورش كودكان را با سینما آشتی دهد
ال مور: تهران- كارگردان فیلم «عملیات مهدكودك» اظهار داشت: جا دارد آموزش و پرورش در زنگ های هنر، به جای كار اضافه ریاضی و یا دروس عقب مانده راجع به سینما برای كودكان فرهنگ سازی كند و با نمایش بخشی از فیلم های متنوع، فرهنگ آشتی با سینما را برای كودكان جا بیاندازد.
فرزاد اژدری روز یكشنبه در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره تاثیر آثار سینمایی بر كودكان و آموزش و تربیت آنها، تصریح كرد: همه می دانند كه آموزش تصویری و بصری بسیار بهتر و موثرتر از آموزش شنیداری است. دلیل این كه در ابتدای باسواد شدن همه ما، ارتباط با نگارش و تصاویر الفبا برای هر معلمی مهم تر از آوردن نام هجاها و واژگان است؛ همین نكته لزوم آموزش تصویری برای كودكان را نشان داده است.
وی افزود: صد البته كه آموزش تصویری اگر جذابیت هنر هفتم را هم در بر داشته باشد می تواند بر روح و روان كودك تاثیر شگرف و فراموش نشدنی بگذارد.
این كارگردان سینما با اشاره به اینكه بهترین آموزه های زندگی اش را با استفاده از ارتباط با هنر هفتم از سنین كودكی به دست آورده است، اضافه كرد: یكی از عواملی كه سبب شد اكنون در این سن به سینما مشغول شوم، تصاویر و آموزه هایی است كه در كودكی در ذهن و جانم حك شده است، این آموزش ها و محتوای آنها به همین اندازه مهم می باشد.
اژدری اضافه كرد: اگر یك تصویر با درون مایه غلط در ذهن كودكی نقش ببندد دیگر نمی توان این تصویر را با هزار كتاب و جلسه و سخنرانی از ذهنش پاك كرد، ازاین رو برای آموزش با استفاده از سینما حتما برنامه ریزی و دقت چند جانبه لازم است.
كارگردان فیلم سینمایی «گاگولگا» اظهار نمود: صرف نمایش هر فیلمی برای بچه های مدارس در اردوهای سینمایی، تنها سپری كردن یك اوقات فراغت ساده نیست، امكان دارد همین فیلمی كه به چشم سرگرمی سالم دیده شده است، برای یك ذهن بكر و دست نخورده تولید تصاویر و تصوراتی بی نهایت مخرب كند، باید مراقبت كرد و در آموزش با استفاده از سینما به ذهن و روح كودكان توجه داشت.
وی با اشاره به اینكه كودك اهل خیال پردازی و تجسم، اهل شادمانی و سلامت است، اضافه كرد: كودكان به راحتی دنیای واقعی را با دنیای كارتونی و تخیلی درهم می آمیزد و اساسا به دنیا به چشم یك فانتزی بزرگ نگاه می كند، كسی می تواند آموزش در سینمای كودك را دنبال كند كه خودش این مشخصات را در دل و كودك درونش زنده نگه دارد.
اژدری در پاسخ به این پرسش كه توجه به خوراك فرهنگی خصوصا با حضور شبكه ها و فضاهای مجازی برای كودكان چقدر لزوم دارد، اظهار داشت: مگر می گردد در باران اطلاعاتی دنیا كودكان را تنها گذاشت و خوش بینانه فكر كرد كه این بارش اطلاعات برای ذهن كودك كافی است و نیاز به خوراك فرهنگی مناسب ندارد؟ اما باز برمی گردیم به اصل ماجرا كه چه كسی، چه ارگانی، چه نهادی و با چه صلاحیتی می تواند خوراك فرهنگی برای كودك تهیه كند؟
این كارگردان سینما افزود: آیا سازمان بزرگ صدا و سیما با ارائه برنامه های مناسب توانسته در برابر هجوم اطلاعاتی دنیای غرب، خوراك فرهنگی مناسبی تهیه كند؟ آیا قصه ها، متل ها و افسانه های ملی و محلی ما توانسته اند زیر بار مستقیم گویی ها و امر و نهی نهادها و ارگان های مدعی حقوق كودكان، خودی نشان بدهند؟ آیا اصلا درصدی از درآمدهای سازمان ها و نهادهای درآمدزا برای فرهنگ سازی و تامین خوراك فرهنگی هزینه می شود؟
اژدری اضافه كرد: اكنون زمانی است كه كودكان به صورت خودجوش به دنبال محتوای مناسب برای خود هستند، باآنكه این شكل برخورد با محتواسازی بسیار بعید است، اما اتفاقی است كه در حال رخ دادن است.
كارگردان فیلم «سلام بر فرشتگان» اظهار داشت: شایسته است گروهی به دور از مسائل سیاسی و جناح بندی، دلسوزانه برای این بچه ها آستین بالا بزنند و تلاش كنند كودكان ما بیشتر از این با فرهنگ و دین و كشورمان بیگانه نشوند؛ این گروه می تواند از خودمان آغاز شود.
وی درباره اینكه تابحال چقدر از ظرفیت سینما برای آموزش و رفتن به سمت آموزش جذاب و درست در مدارس و مقاطع مختلف تحصیلی استفاده شده است، اظهار داشت: به نظرم هیچ و یا خیلی ناچیز، مدت هاست بچه ها با مدرسه و آموزش و پرورش تنها با استفاده از درس خواندن، مدرسه رفتن و امتحان دادن مرتبط هستند و كانون های امور تربیتی و یا مساجد مدت هاست كه كارایی شان كم شده است و در مقابل برنامه های به نسبت مدرن كم رنگ شده اند.
اژدری تصریح كرد: اگر به همین ترتیب پیش برود با اصرار بی جهت برخی تهیه كنندگان و دفاتر پخش در آوردن اتوبوسی بچه ها به سالن های سینما، بچه ها تنها به سینما بعنوان درس فوق برنامه تكراری نگاه می كنند و در اغلب مواقع بی ربط با كودكی شان خواهند بود؛ هیچ میلی در بخشنامه ها و آیین نامه های دستوری نیست.
كارگردان فیلم «سلام بر فرشتگان»، اظهار داشت: بچه ها باید خودشان بخواهند به سالن های سینما بروند، همراه یا بدون همكلاسی هایشان، یعنی باید این فرهنگ عشق به سینما طوری برای كودكان جا بیفتد و تعریف شود كه سینما را مانند درس و مشق، مهم و كارساز در زندگی شان بدانند.
وی اضافه كرد: البته فیلم های كودك و نوجوان ما هم در این چند سال اخیر در حال بهتر شدن است، اما هنوز برای مخاطبانشان بعنوان فوق برنامه دستوری قلمداد می گردد.
اژدری اظهار داشت: جا دارد آموزش و پرورش در زنگ های هنر، به جای كار اضافه ریاضی و یا دروس عقب مانده راجع به سینما برای كودكان فرهنگ سازی كند و با نمایش بخشی از فیلم های متنوع داخلی و خارجی و دعوت از هنرمندان داخلی در بعضی مجامع هنری بعنوان یك شغل مهم، فرهنگ آشتی با سینما را برای كودكان جا بیاندازد.
كارگردان فیلم «وروجك ها» درباره اینكه سینما و جشنواره رشد چقدر ظرفیت برای ارتباط بهتر با دانش آموزان دارد، اظهار داشت: به نظرم جشنواره رشد بعنوان قدیمی ترین جشنواره سینمایی می تواند هم در فرهنگ سازی و هم در اجرای برنامه مدون و طولانی مدت و زیر نظارت زبده ترین آموزشگران و پرورش دهندگان كودكان و نوجوانان، نقش مهمی داشته باشد.
وی تصریح كرد: اگر شیوه های اجرایی جشنواره تغییر یابد، نوآوری و بدعت در بخش های جشنواره لحاظ شود، جنبه های آموزشی این جشنواره در لایه های زیرین و جنبه های سرگرم كننده و شادی بخش آن در لایه های نهایی دیده و اجرا شود، مشاركت بیشتر كودكان و تاثیرگذاری بهتری خواهد داشت.
این كارگردان سینما با اشاره به اینكه برای مشاركت بیشتر كودكان می توان داوری و انتخاب توسط آثار را به آنها سپرد، تصریح كرد: بطور قطع جشنواره رشد می تواند در كنار پژوهش و آموزش مخاطب خویش را به مهر بنوازد، به شادی بنشاند، به عشق تشویق و به نور هدایت كند.
فراهنگ**9246** 1055
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب