تجربه دگردیسی یک هنرمند نقاش چه طور از زباله پلاستیکی اثر هنری خلق شد؟
ال مور: بهاره رئیسی هنرمند نقاش درباره ی زباله های پلاستیکی که به حجم های نقاشی شده بدل کرده است، توضیحاتی ارائه نمود.
به گزارش ال مور به نقل از مهر، در نمایشگاه «متامورفوز»، زباله های پلاستیکی به حجم های نقاشی شده بدل شده اند. هنرمند در این مجموعه از یک سو راوی دغدغه های زیست محیطی است و از طرف دیگر، بازتابی از دگردیسی ذهنی و هنری خودرا پیش روی مخاطب می گذارد. مجموعه «متامورفوز» دربرگیرنده حجم های نامتقارنی است که بر بستر ضایعات پلاستیکی، شکل گرفته اند و با الهام از وقایع اجتماعی و شخصی با نگاهی استعاری، نقاشی شده اند؛ تصاویری که مخاطب را به اندیشیدن درباره ی گذشته و الان فرا می خوانند. این آثار در گالری شیرین به نمایش درآمده است. بهاره رئیسی هنرمند نقاش و طراح که آثارش در قالب نمایشگاه «متامورفوز» به نمایش درآمده است در این زمینه به گزارشگر مهر اظهار داشت: بعد از نمایشگاه انفرادیِ «در میان حباب» که مجموعه ای از مکعب های چوبی نقاشی شده بود، به این فکر افتادم که در پروژه بعدی ام، روی حجم های نامتقارن، نقاشی کنم. از طرف دیگر، دغدغه استفاده از متریال های بازگشت ناپذیر به طبیعت را سال ها بود که در ذهن داشتم. بنابراین ساختِ حجم های نامتقارن را با زباله های پلاستیکی، شروع کردم و این ایده، کم کم در ذهنم پخته و پرداخته شد تا نهایتاً به نمایشگاه «متامورفوز» ختم شد. وی در مورد عنوان «متامورفوز» و این که چه معنایی تداعی می کند، توضیح داد: همانطور که می دانید، متامورفوز به فارسی مفهوم «دگردیسی» می دهد. عنوان متامورفوز، به ۲ دلیل برایم معنا دارد؛ نخست این که من به عنوان یک نقاش، خودم درحال دگردیسی تدریجی هستم یعنی ابدا برایم میسر نیست که کارهای قبلی ام را تکرار کنم و گویی پس از اتمام هر مجموعه ای، پوست می اندازم و ذهنم تغییر شکل می دهد. در عین این که ابدا از مسیر و المان های قبلی ام گسسته نمی شوم. دوم این که در این مجموعه جدید خواستم بگویم که زباله های پلاستیکی بی ارزش هم می توانند با پردازش و پذیرش فُرم جدید، به بستری نو، بدل شوند یعنی دگردیسی کنند و بجای آنکه به جان طبیعت بیفتند، به بستری باارزش برای کار هنری تبدیل شوند. بنابراین «متامورفوز»، هم دارد از دگردیسیِ من حکایت می کند و هم از دگردیسی پلاستیک ها. رئیسی در جواب این که آیا هر اثر در نمایشگاه، داستان یا روایت خاص خودش را دارد، اظهار داشت: هریک از این نقاشی - حجم ها، شبیه به برگی از یک دفتر وقایع نگاری هستند. یک سری اتفاقاتی، در زندگی شخصی و اجتماعی رخ می دهند که زندگی ما را عمیقاً متاثر می کنند و ما انگار هیچ توانی برای جلوگیری یا تغییر جهت آنها نداریم؛ موضوع کارهای من، روایت این نوع وقایع است، به زبانِ شخصی خودم. بطورمثال چند سال قبل، خبر مسمومیت های مدارس دخترانه کشور با گازهایی ناشناخته، خیلی خبرساز شد و التهاب عجیبی در جامعه ایجاد کرد. من حجم و نقاشی «مدرسه دختران» را تحت تأثیر همین داستان، کار کردم. برای این نقاشی، تصویری از دوران بمباران شیمیایی حلبچه در جنگ ایران و عراق، الهام بخشم بود. وی در مورد ارتباط این نمایشگاه با نمایشگاه قبلی اش بیان کرد: هر ۲ نمایشگاه «در میان حباب» و «متامورفوز» دربردارنده کارهایی هستند که روی حجم ها نقاشی کردم؛ شاید این با اهمیت ترین وجه تشابه این ۲ پروژه باشد. در مجموعه قبلی، روی مکعب های از پیش ساخته شده، نقاشی کردم ولی حجم های مجموعه جدید را تماماً خودم ساختم. مشارکت فعال پرتره ها و جزئیاتِ فراوان، احتمالاً پیوند دهنده همه کارهای پیشینم با «متامورفوز» است. شاید با اهمیت ترین وجه تمایز این ۲ پروژه، رویکرد موضوعی آنها باشد در اولی موضوع هر اثر بسیار شخصی بود ولی در مجموعه جدیدم، عمیقاً تحت تأثیر وقایع اجتماعی بودم. رئیسی درباره ی این که در نظر دارد با تماشای آثارش، چه احساسی در مخاطب به وجود آید، اظهار داشت: من و مخاطب این آثار، به احتمال زیاد، حامل احساساتی متاثر از تجربیات مشترک هستیم و فشردگی وقایعی که در فاصله پاندمی و جنگ، رخداده بازهم بر وجودمان سنگینی می کند بنابراین گمان می کنم که نوعی «احساس هم دلی» برایم از هر چیز دیگری، معنادارتر است. اعتراضم به عدم توجه به محیط زیست و عدم بازیافت نظام مند پلاستیک در سرزمین مادری هم نوعی کوشش برای انتقال یک پیام است. او در آخر در توضیح تکنیک و فرم کارهایش بیان کرد: فرم اولیه را با کنار هم گذاشتن، برش دادن و تثبیت قطعات پلاستیکی می سازم؛ با خمیر پاپیه ماشه آنرا پردازش و کامل و بعد آنرا با ترکیب مواد، نقاشی می کنم.
منبع: ال مور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست
نظر شما در مورد این مطلب ال مور
نام:
ایمیل:
نظر شما:
سوال:
= ۸ بعلاوه ۱