مركز پژوهش های مجلس در گزارشی مطرح كرد
لزوم تدوین طرح جامع حمل و نقل كشور
به گزارش ال مور مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی به بررسی لزوم تدوین طرح جامع حمل و نقل کشور پرداخت.
به گزارش ال مور به نقل از مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، معاونت مطالعات زیربنایی این مرکز در گزارشی با عنوان «ضرورت تدوین طرح جامع حمل و نقل کشور» آورده است:
رصد و ارزیابی میزان تحقق اهداف تعریف شده در قوانین توسعه کشور از یکسو در جهت انجام وظیفه نظارتی مجلس شورای اسلامی در خصوص نظارت بر عملکرد دستگاههای اجرایی قرار می گیرد و از طرفی، می تواند برای تدوین برنامه های واقع بینانه تر و متناسب با ظرفیت و توان دستگاههای اجرایی در قانون برنامه هفتم توسعه کشور مفید باشد.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس می افزاید؛ برپایه قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور مصوب ۱۳۹۵، دولت موظف به تصویب طرح جامع حمل و نقل کشور در هیئت وزیران گردید. تهیه این طرح در دولت برعهده وزارت راه و شهرسازی قرار گرفت، اما متأسفانه به رغم شروع مطالعات و تهیه مدل پیشبینی تقاضای سفر (فاز اول مطالعات) در سال ۱۳۹۷، انجام فاز دوم مطالعات برای طراحی شبکه بهینه حمل و نقل کشور و در نتیجه تکمیل مطالعات جامع حمل و نقل تا ابتدای سال ۱۴۰۰ آغاز نشده است. ازاین رو، وزارت راه و شهرسازی همچنان موفق به تحقق وظیفه قانونی نشده است. در این راستا، باآنکه تهیه طرح جامع حمل و نقل کشور مساله ای پیچیده و نسبتاً زمانبر است، اما به علت اهمیت بسیار زیاد این مورد (که در این گزارش اجمالاً به آن اشاره شد) و قریب به پنج سال معطل ماندن حکم قانون احکام دائمی کشور و با عنایت به نیروی انسانی متخصص و توان کافی در کشور، ضروریست برنامه ریزی جهت استفاده از همه ظرفیت های موجود با هدف تسریع در تکمیل این مطالعات از مهم ترین اولویت های وزارت راه و شهرسازی قرار داشته باشد.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس تصریح می کند که طی سالهای گذشته، طرح های توسعه ای گوناگونی در بخش های جاده ای، ریلی، هوایی و دریایی به صورت از هم گسیخته و بدون لحاظ کردن ماهیت شبکه ای مبحث حمل و نقل، به صورت جزیره ای تصویب و بموقع اجرا گذاشته شده اند. این طرح ها هرچند از نگاه مقطعی منافعی را برای بعضی از بخش ها ایجاد خواهند کرد، اما به علت عدم یکپارچگی با کل شبکه حمل و نقل کشور، هزینه فرصتی که برای کل کشور و چه بسا برای همان بخش ها ایجاد می کنند، می تواند خیلی بیشتر از منافع حاصل از پیاده سازی آنها باشد. ازاین رو، لازم است تغییر نگرشی در میان مسؤلان دخیل در تصمیمات حمل ونقلی کشور در خصوص توجه به عدم النفع های ناشی از استفاده نکردن از ابزارهای تخصصی برنامه ریزی حمل و نقل (ازجمله مدل برنامه ریزی حمل و نقل که امکان شبکه ای و یکپارچه دیدن کل سیستم حمل و نقل را فراهم می کند) صورت پذیرد. تکیه بر اولویت تعیین شده پروژه ها با استفاده از طرح جامع حمل و نقل کشور در زمان تصویب و تخصیص اعتبارات یکی از اقدامات اساسی در این حوزه است.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب