چرا در دوران قرنطینه مبتلا به اختلال حافظه می شویم؟
خراسان رضوی 30 درصد از افراد، تغییرات در شناخت، حافظه و مشکلات پردازش اطلاعات را به سبب انزوای اجتماعی ناشی از قرنطینه همه گیری گزارش کردند. نتایج مطالعه ای بر روی ایتالیایی هایی که سال قبل حدود دو ماه در قرنطینه بودند، نشان داد که افزایش حواس پرتی ها و سرگردانی ذهنی رایج شده است.
به نقل از نوروساینس نیوز، پروفسور برت هیز از دانشکده روان شناسی دانشگاه نیو ساوت ولز، استرالیا می گوید: نتایج یک پژوهش روی ۴۰۰۰ پاسخ دهنده نشان داد که ۳۰ درصد از آنان تاحدودی تغییراتی در شناخت روزمره خود تجربه کرده اند. تعدادی از مشکلات رایج روزمره مشکلات حافظه بودند مانند جایی که تلفن همراه خودرا رها کردند و یا مشکل در تمرکز حواس و از دست دادن تمرکز هنگام کوشش برای خواندن کتاب یا تماشای چیزی بصورت آنلاین.
این روان شناس شناختی اظهار داشت: «در واقع شروع یک کار بدون فکر کردن در مورد آن، ترک آن کار و آغاز به کار دوم بدون اتمام کار اول شایع شد. این موارد برای افرادی که مشکلات عاطفی، احساس افسردگی، یا استرس و اضطراب داشتند، بدتر بود، آنان این علایم را بیشتر داشتند اما حتی افرادی که مشکلات عاطفی نداشتند، این مسائل شناختی را تجربه کردند.»
چگونه مغز خاطرات را حفظ می کند
نتایج این مطالعه بدتر شدن حافظه روزمره ما را در دوران قرنطینه نشان میدهد. دلیل این است که ما درحال گذراندن نوعی روز گراندهاگ (روز تکراری) هستیم که به نوبه خود ذخیره و بازیابی خاطرات را بعدها برای مغز دشوار می کند.
پروفسور هیز اضافه کرد: آنچه ما در مورد حافظه انسان می دانیم این است که زمینه به راستی مهم می باشد. شما ممکنست در خانه کار کنید، با یک دوست صحبت کنید یا فیلم تماشا کنید. وقتی ما این تجربیات را داریم، ممکنست بر بخش اصلی تجربه متمرکز شویم اما مغز ما در حقیقت خیلی از موارد دیگر را بصورت اتفاقی رمزگذاری می کند، مانند جایی که این تجربه اتفاق می افتد و زمانی که این تجربه درحال وقوع است.
وی افزود: مغز، به این سوابق که به ما کمک می نماید تا خاطرات خودرا به شکلی ذخیره نماییم که بازیابی این تجربیات بعدها برای ما آسان باشد، حساس است.
هیز توضیح می دهد: وقتی زمینه تغییر می کند که بطور معمول در زندگی روزمره هنگامی که درحال حرکت و بازدید از مکان های مختلف در ساعات مختلف روز هستیم، تغییر می کند، به آسانی می توان خاطرات را ذخیره کرد و آنها را به یاد آورد اما هنگامی که شما در قرنطینه هستید، فرصت های شما برای حرکت در محیط و مشغول شدن به کارهای مختلف بسیار محدود است و هنگامی که وارد چرخه روز گراندهاگ می شوید، آن زمان است که روزها در یکدیگر محو می شوند برای اینکه ما برای هر روز زمینه یکسانی داریم.
هیز بیان کرد: این امر تفکیک تجربیات را برای مغز ما دشوار می کند و این یکی از دلایلی است که در هنگام قرنطینه مبتلا به اختلال حافظه می شویم.
بازیابی سریع است
سال گذشته، پژوهشگران جهت بررسی تاثیر قرنطینه دو ماهه در اسکاتلند، شرکت کنندگان تحقیق را موظف به انجام کار آنلاین کردند تا حافظه، تصمیم گیری و توجه آنان را آزمایش نمایند. نتایج نشان داد که در طول قرنطینه عملکرد ضعیف تر است اما با آزاد شدن محدودیت ها، خصوصاً انزوای اجتماعی، آنان به سرعت بهبود یافتند. البته سطوح تعامل اجتماعی در طول قرنطینه نیز با عملکرد شناختی مرتبط بود.
وی ابراز کرد: افرادی که توانستند تعاملات آنلاین خودرا در زمان قرنطینه بیشتر حفظ کنند، در این وظایف بهتر عمل کردند. بنابراین، انزوای کامل به راستی برای عملکرد شناختی ما بسیار مضر است اما اگر بتوانیم این سطح از تعامل را تا حدی با افرادی که در خانه ما یا بصورت آنلاین با آنان ارتباط داریم، حفظ نماییم، بنظر می رسد برای عملکرد شناختی ما خوب باشد.
پژوهشگران همین طور دریافتند، افرادی که در سه روز طی قرنطینه طولانی مدت مکالمه داشتند، بیشتر در مقابل مسائل شناختی محافظت می شوند.
تحقیقات دیگر درحال بررسی این هستند که چگونه گزینه های افراد در دوران کووید محدود می شود و به اهمیت تنوع و ورزش روزانه اشاره کرده اند.
هیز می گوید: از نقطه نظر حافظه، اگر می توانید در خارج از خانه ورزش کنید، شیوه این تمرینات را روزبه روز تغییر دهید تا زمینه متفاوتی برای مغز شما فراهم گردد تا آن روزهای مختلف را رمزگذاری کند.
برنامه ورزشی خودرا تغییر دهید
تنوع تمرینات و فعالیت ها در خانه یا آپارتمان شما نیز به شما در جلوگیری از اختلال حافظه کمک می نماید. پروفسور هیز اشاره کرد: بین توانایی شناختی خوب و فعالیت بدنی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد بدین سبب حفظ ورزش منظم خوب است تا اهتمام نماییم حافظه و تصمیم گیری خودرا تا آنجا که می توانیم در زمان قرنطینه حفظ نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب