هنرمند نقاش با ال مور مطرح كرد؛
از اضطراب زندگی به نقاشی هایم پناه می برم
ال مور: موسی ربانی هنرمند نقاش درباره ی نمایشگاه نقاشی هایش با عنوان آنجا بودن توضیحاتی ارائه نمود.
موسی ربانی که نمایشگاه نقاشی هایش با عنوان «آنجا بودن» در گالری استاد میر میران خانه هنرمندان ایران برپاست، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی مجموعه آثار خود توضیح داد: این مجموعه بصورت کاملاً ذهنی شکل گرفته است و هیچ پیش طرح و اتودی برای آن نداشته ام. بصورت زنده هم از روی مدل و یا عکسی آنها را نکشیده ام. وقتی با خودم در یک کافه و یا محل کار خلوت می کنم، ناگهان خودم را در ذهنم، در جایی دور تصور می کنم و گویی لحظه ای که آنرا نقاشی می کنم، از نزدیک می بینم. رنگ ها و هاشور هم چاشنی کارم می شود.
وی اضافه کرد: از آنجا که در مسافرت به لند اسکیپ علاقه دارم و مسیر و جاده را بسیار نگاه می کنم، بالطبع تأثیر این موارد را هم در آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه می توان دید. آثاری که اینجا به نمایش درآمده با تکنیک ماژیک و مداد رنگی کشیده ام.
این هنرمند نقاش با تکیه بر این که الزاماً برای این آثار از یک فضای واقعی و طبیعی الهام نگرفته است، اظهار داشت: در عین حال فضای اطراف بدون تأثیر هم نیست. من خیلی شیفته لند اسکیپ، دوردست ها و خط افق هستم که در این آثار هم خیلی پررنگ دیده می شود. لحظه ای که دارم این صحنه ها را می کشم، خودم را در آنها تصور می کنم. یکی از شاخصه هایی که در بعضی از آثارم وجود دارد، فرم ساده و مکعبی یک خانه ابتدایی است که هرچند در و پنجره ندارد اما تبدیل به شاخصه برخی آثارم شده است.
ربانی بیان کرد: فکر می کنم گاهی اوقات استفاده از رنگ خام و سادگی، بدون پرداختن به جزییات زیاد، می تواند کافی باشد و به حسی که می خواهم می رسم. گویی دیگر نیاز به جزئیاتی مانند سایه و اتفاقات به کار اضافه کنم. یکی از این تجربه ها این است که در شهری پر از استرس و اضطراب زندگی می نماییم و احساس می کنم راهی که می توانم خودم را از این اضطراب و تنش دور کنم، تصور جایی است که دوست دارم و این امکان بوسیله کشیدن نقاشی یک صحنه برایم اتفاق می افتد.
وی درباره ی تأثیرپذیری از فضای طبیعی پیرامون خود هم اظهار داشت: تعدادی از نقاشی های من اینطور است که به طبیعت می روم و منظره ای را که در روبه رویم وجود دارد، اهتمام می کنم نقاشی کنم. البته بازهم چیزهایی را که خودم دوست دارم از منظره حذف می کنم. البته اهتمام می نماییم به طبیعت آن منظره وفادار باشم و چیزهایی که احساس می کنم دارد اذیتم می کند، مثل حضور یک ماشین در طبیعت را از منظره حذف می کنم اما درباره ی آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه، فکر می کنم بصورت ناخودآگاه از آنچه در طبیعت دیده ام تأثیر گرفته ام. در مرحله ای که دارم فکر می کنم تا بصورت تخیلی منظره ای را بکشم، بازهم چیزهایی که دوست ندارم را حذف می کنم.
این هنرمند در آخر درباره ی واکنش مخاطبان به نمایشگاه خود نیز اظهار داشت: به طور معمول برخوردهای مثبتی نسبت به آثار داشته اند و آنها را دوست دارند. علتش هم می تواند استفاده از رنگ ها باشد. حس می کنم مخاطب جاهایی که بازی با رنگ بیشتر بوده است حس بهتری از آثار می گیرد.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب