نمایش مجسمه های مفصلی محسن وزیری مقدم وقتی مخاطب تعامل می کند
ال مور: نمایشگاه مجسمه های مفصلی محسن وزیری مقدم، عرضه ای خلوت، آزاد و بازی گوشانه است که حس وحال 2 مجموعه مجسمه های مفصلی و هراس و پرواز این هنرمند را در هم می آمیزد.
به گزارش ال مور به نقل از مهر، نمایشگاه آثار زنده یاد محسن وزیری مقدم با عنوان «مجسمه های مفصلی» از ۱۸ مهر در گالری زیرزمین دستان شروع به کار کرد و تا ۹ آبان ۱۴۰۴ ادامه می یابد. نمایشگاه حاضر گزیده ای از مجموعه «مجسمه های مفصلی» این هنرمند را در بر دارد و ۵ مجسمه پلاکسی گلاس از او را به معرض نمایش گذاشته است. مجموعه «مجسمه های مفصلی»، بازه ای طولانی از فعالیت هنری وزیری مقدم را در فاصله سالیان ۱۳۲۲ تا ۱۳۹۷ شامل می شود. او این مجسمه های متحرک را با کارماده های متعدد نظیر چوب و پلاکسی گلاس، در ابعاد متنوع خلق کرده است.
پروسه آفرینش این مجموعه، همچون «نقاشی های شنی» با یک اتفاق ساده شروع شد. وزیری مقدم فقید در کتاب خودزندگی نامه اش، «یادمانده ها» (۱۳۹۷، نشر نظر)، این اتفاق را به شیرینی شرح می دهد: «روزی به جهت اینکه نوک مته، میز کارم را سوراخ نکند، یکی دو قطعه تخته را زیر فرم اصلی گذاشتم و مته را فشار دادم تا سوراخی ایجاد شود. فشار مته سبب شد چوب هایی که در زیر قرار گرفته بود هم سوراخ شوند. با این وجود، همین فشار سبب شد تخته ها حول نوک مته بچرخند. جرقه ای در ذهنم زده شد: چنین فرم متحرکی می تواند به کار وارد شود؛ یعنی اگر تخته ها را سوراخ کنم و میله ای از بین شان عبور دهم، می توانم فرم های متحرکی به وجود بیاورم». وزیری مقدم در ادامه راه هنرمندانی چون کالدر و تینگلی، اما با نگاهی متفاوت، حرکت مجسمه ها را نه با باد یا موتور، بلکه با نیروی دست مخاطب ممکن ساخت و بدین ترتیب وجه انسانی و تعاملی آثارش را برجسته کرد. زنده یاد محسن وزیری مقدم (۱۳۰۲ - ۱۳۹۷) افق های تازه ای به روی هنر معاصر ایران گشود. تحصیل هنر در اروپا و روح جستجوگر و تجربه گرای او به آشنایی اش با شیوه ها و اسلوب های هنری متعدد انجامید. در ایران و در مقام معلم راه را برای خیلی از شاگردانش باز کرد تا از محدوده های جاافتاده فراتر روند. «شیوه طراحی» او امروز همچنان در فرهنگستان ها تدریس می شود. آثار پُربارش در طول پنج دهه به کارنامه ای رنگارنگ شکل داده که هر گوشه اش داستانی دارد؛ از پرده های انتزاعی دهه ۱۳۴۰ تا هندسه نقش برجسته های آلومینیومیِ دیواریِ سالیان آخر عمرش. خصوصیت کار وزیری تجربه گرایی مستمر در شکل دادن به فرم بوسیله مواد است. این خصوصیت در نقاشی های انتزاعی اولیه، نقاشی های شنی، مجسمه های متحرک و نقش برجسته های رنگ شده آلومینیومیِ دیواری مشهود است. وزیری مقدم در طول زندگی هنری خود نمایشگاه های گوناگونی در ایران و دیگر کشورها برگزار کرده است. آثار او چندین بار در بینال ونیز به نمایش درآمده و امروزه در مجموعه هایی چون تِیت، مجموعه صبا (ایران) و موزه هنر مدرن نیویورک نگهداری می شوند.
در متن بیانیه این نمایشگاه به قلم مهسا محمدی آمده است: «یک سال بعد از رویداد «صدسالگی محسن وزیری مقدم» که شامل مجموعه نمایش هایی به کیوریتوری هامون وزیری مقدم و مدیریت زهره دلداده بود که در آن واحد در چندین گالری در سرتاسر ایران برگزار شد، حالا نمایشگاه کوچکی از مجسمه های مفصلی پلاکسی گلاس این هنرمند فقید در زیرزمین دستان به نمایش درآمده است. اگر رویداد صدسالگی که عمدتا شکل گرفته برپایه دسته بندی های کرونولوژیک یا تفکیک مجموعه ای بود و بازتابی رسمی و دقیق از کارنامه هنری وزیری مقدم بود، نمایش کنونی ارایه ای خلوت، آزاد و بازی گوشانه است که حس وحال ۲ مجموعه هنرمند را در هم می آمیزد: «مجسمه های مفصلی» و «هراس و پرواز». دیوارهای کاذبی که به فضای زیرزمین افزوده شده، اتاقک های رنگارنگ تودرتویی را پدید آورده اند که هر یک مجسمه ای را در خود جای می دهند. در نبودِ نمای واحدی که این مجسمه ها و سطوح رنگارنگ را در بر گرفته باشد، حرکت و چرخش در بین فضاهای متصل به هم تجسم سه بُعدیِ این نمای مفروض را در ذهن مخاطب نقش می زند؛ گویی با عینک وی آر (واقعیت مجازی) در تابلویی از مجموعه «هراس و پرواز» به راه افتاده باشیم. این مجموعه در دهه ۵۰ شمسی و به دنبال مجسمه های مفصلی متولد شد، هرچند ساخت مجسمه ها همچنان در طول دهه های بعد و تا سالیان پایانی عمر هنرمند ادامه پیدا کرد. فرم های تکرارشونده «پرنده» و «پنجه» در نقاشی ها که گویی در قلمرو تخت و اغلب سفید بوم به حالت پرواز یا نزاع در حرکت اند، شباهت بسیاری با فرم مجسمه ها دارند که حال در محاصره دیوارهای سفید و رنگی قرار گرفته اند. بازی انگشتان دست بر شن وماسه ساحل تنها جرقه آفرینش «نقاشی های شنی» نبود، بلکه نقطه عطفی بود که مسئله اصلی هنرمند را تعیین کرد: حرکت، که پژواک آن در دوره های کاری متفاوت او به اشکال مختلف دیده می شود. نمایش حاضر تنها یادمانی از فعالیتهای هنرمند در گذشته نیست و هدف آن به برجسته کردن پیوند میان دو مجموعه خلاصه نمی گردد، بلکه مخاطب را دعوت می کند تا ضمن «حرکت» و «تعامل» که ۲ خصوصیت بارز هنر وزیری مقدم است، در / با فضا، زمین بازی او را بازسازی کند.» گالری زیرزمین دستان در خیابان فرشته، خیابان بیدار، پلاک ۶ واقع و روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل می باشد. به طور خلاصه، جرقه ای در ذهنم زده شد: چنین فرم متحرکی می تواند به کار وارد شود؛ یعنی اگر تخته ها را سوراخ کنم و میله ای از بین شان عبور دهم، می توانم فرم های متحرکی به وجود بیاورم. فرم های تکرارشونده پرنده و پنجه در نقاشی ها که گویی در قلمرو تخت و اغلب سفید بوم به حالت پرواز یا نزاع در حرکت اند، شباهت بسیاری با فرم مجسمه ها دارند که حال در محاصره دیوارهای سفید و رنگی قرار گرفته اند. گالری زیرزمین دستان در خیابان فرشته، خیابان بیدار، پلاک ۶ واقع و روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل می باشد.
منبع: almor.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست
نظر شما در مورد این مطلب ال مور
نام:
ایمیل:
نظر شما:
سوال:
= ۳ بعلاوه ۴