یلدای کی از تمامی بهتره؟!

یلدای کی از تمامی بهتره؟! به گزارش ال مور، شب یلدا دیگر به عنوان بلندترین شب سال، تنها نمادی از پیروزی روشنایی بر تاریکی نیست. این شب برای خیلی از خانواده ها پرکار، پرهزینه و پرانتظار هم شده است. مناسبتی که زمانی با چند نوع میوه و آجیل و یک دورهمیِ جمع وجور معنا پیدا می کرد، حالا درگیر زرق و برق هایی شده که بیش از آن که از سنت بیایند، مقرر است چند استوری با قاب بندی مناسب تحویلمان بدهند!


به گزارش ال مور به نقل از ایسنا، در سالهای اخیر، شب یلدا دیگر آن شب ساده ای نیست که خانواده ها با میوه و شیرینی دور هم جمع می شدند، خاطره تعریف می کردند و حافظ می خواندند؛ این مناسبت حالا تحت فشار شدید برای تصویرسازیِ بی نقص و مصرف گرایی قرار گرفته است. دیگر کافی نیست که خانواده ها با میوه، آجیل و شیرینی ساده کنار هم بنشینند. برای آن که یلدایی بی نقص برگزار شود، مجموعه ای از کارها بر دوش اعضاء خانه گذاشته شده است؛ از پوشیدن لباس های قرمز یا ست شده، سفره هایی با تِم مشخص، ظروف دکوری خاص و گرفتن عکسهایی که باید در استوری ها منتشر شوند همه مجموعه رفتارهای چند سال اخیر برخی برای این مناسبت است. کارهایی که نه از سنت های تاریخی می آیند و نه در فرهنگ عامه جایگاهی داشتند و تنها حاصل تکرار الگوهایی در فضای مجازی و فشارهای بازار مصرف است.
وقتی در شبکه های اجتماعی تصاویر شب یلدا را مرور می نماییم، الگوی مشخصی را می بینیم. خانواده ها لباس های هماهنگ می پوشند، سفره ها چیده شده و حتی به جزئی ترین اجزای سفره فکر شده است؛ از انارهای اکلیل زده شده تا هندوانه هایی که به صورت یک گُل برش خورده اند! این تصاویر کم کم یک قاعده نانوشته بوجود آورده اند. خانواده ها بدون آن که کسی به صراحت بگوید «باید این کار را انجام دهید»، خودرا با این استانداردها تطبیق می دهند. نتیجه این تطبیق، فشار غیرمستقیم اما ملموسی است که سبب می شود شب یلدای ساده، به مجموعه ای کارها برای مسابقه «یلدای کی از تمام پرزرق و برق تر بود؟» تبدیل گردد. ساده گرفتن، روزگاری انتخابی طبیعی بود، اما حالا به معنای عقب ماندن یا کم اهمیت دادن تلقی می شود. حتی آنهایی که قصد رقابت یا نمایش ندارند، در جریان مقایسه ی عکسهایی که استوری می شود، گرفتار می شوند.

هزینه های غیرضروری برای یک شبِ بلند

بازار و تبلیغات هم به این جریان دامن زده است. در سالهای اخیر از چند روز قبل از فرارسیدن یلدا، موج پیام های تبلیغاتی به تلفن های همراهمان سرازیر می شود که برای خرید لباس ویژه و خوراکیهای خاص تشویق شویم. از طرف دیگر فروش لباس های مناسبتی با طرح های مرتبط، ظروف دکوری، تزئینات تِم دار و دیگر کالاهایی که نشانی از یلدا دارند، شروع شده و هر سال گسترده تر می شود. این کالاها، بطور مستقیم یا غیرمستقیم، تعریف جدیدی از شب یلدا ارایه می کنند؛ این شب باید با لباس های مشخص، سفره های از پیش چیده شده و تزئیناتی که در بازار فروخته می شوند، همراه باشد. این روند سبب می شود خانواده ها شب یلدا را با مجموعه ای از هزینه های غیرضروری تجربه کنند که بخش مهمی از آن قبل از رسیدنِ این شب شروع می شود.

گرفتاری دوچندان تازه عروس و دامادها!

این تغییر وضعیت، خصوصاً برای خانواده ی تازه عروس و دامادها که وظیفه بردن اقلام یلدایی برای یکدیگر را دارند محسوس تر است؛ وقتی یک شب یلدای عادی در بین اعضاء فامیلِ قدیمی با برنامه ریزی قبلی باید برگزار شود، طبیعی است که در چنین فضایی بردن یلدایی برای عروس یا داماد در ذهن افراد نیازمند پایبندی به الزامات بیشتری است که تا حد امکان بتوان تصاویر خوبی را از آن ثبت نمود.

مصرف گرایی به مناسبت بلندترین شب سال

مصرف گرایی مناسبتی در اینجا به وضوح مشاهده می شود که سبب می شود بدون خرید مجموعه ای از کالاها، مراسم ناقص یا کم ارزش تلقی شود. این نوع مصرف گراییِ تدریجی با تبلیغ آغاز، با تکرار تقویت و با مقایسه در ذهن ها تثبیت شده است. نتیجه این روند، ایجاد بار روانی و اقتصادی برای افرادی است که می خواهند در جریان این مناسبت قرار بگیرند و با این وجود دوست ندارند فکر کنند تفاوتی میان یلدای آنها با یلدایی که شبکه های اجتماعی در چندسال اخیر برایمان ساخته اند وجود دارد. این در شرایطی است که با وجود فشارهای اقتصادی و اجتماعی، هنوز امکان ساده گرفتن یلدا وجود دارد. بخش بزرگی از خانواده ها این شب را بدون لباس خاص، بدون چیدمان از پیش تعیین شده و بدون ثبت تصویری مناسب شبکه های اجتماعی برگزار می کنند.

تعمیم یک فِرِیم به یک شب

در ادامه همین وضعیت، تفاوت میان آن چه در حقیقت خانه ها می گذرد و آن چه در شبکه های اجتماعی دیده می شود، پررنگ تر شده است. تصاویر پخش شده معمولا تمام فرآیند آماده سازی، خستگی یا فشار مالی قبل از آن لحظه گزینش شده و آراسته را نشان نمی دهند. همین فاصله سبب می شود برخی خانواده ها تصور کنند یلدای دیگران بهتر یا کامل تر برگزار شده و ناخواسته احساس نارضایتی از شکل ساده دورهمی خود پیدا کنند؛ احساسی که ربطی به کیفیت حقیقی روابط خانوادگی ندارد.

عجب شبی داشتند!

در این بین، معنای اصلی یلدا که بر پایه ی با هم بودن، گفت و گو و گذراندن یک شب طولانی شکل گرفته، در حاشیه قرار می گیرد. تمرکز بیش از اندازه بر ظاهر مراسم، زمان و انرژی خانواده ها را به سمتی می برد که فرصت توجه به خودِ جمع خانوادگی کمتر می شود. یلدا بجای آن که مجالی برای دیدار کوتاه در شلوغی های زندگی باشد، برای برخی به پروژه ای از پیش طراحی شده تبدیل گشته که باید به بهترین شکل ممکن اجرا شود؛ «بهترینی» که البته استاندارد مشخصی برای آن وجود ندارد، تنها باید بشکلی باشد که وقتی دیگران عکس آنرا می بینند در دل خود بگویند: «عجب شبی داشتند» بی آن که بدانند واقعاً پشت این تصویر زیبا چه گذشته است!

در جست وجوی یلدای بی ادعا

این روند نشان میدهد شب یلدا زیر لایه ای از انتظارات جدید پنهان شده است؛ انتظاراتی که نادیده گرفتن شان هم ساده نیست. در چنین شرایطی، سعی برای برگزاری یک یلدای خودمانی و ساده در سطح خانواده ها می تواند راهی برای کاستن از این فشار باشد؛ بازگشتی آگاهانه به دورهمی هایی بدون هزینه های غیرمعمول و بی ادعا که همچنان برای خیلی از مردم جریان دارد، هرچند کمتر دیده و کمتر منتشر می شود
در مجموع، آن چه امروز از شب یلدا دیده می شود بالاتر از آن که حاصل تغییر سلیقه خانوادگی باشد، نتیجه تشکیل معیارهایی در صحنه فضای مجازی و بیرون از خانه است. یلدا در این راه از یک دورهمی ساده به مناسبتی تبدیل گشته که برای بی نقص بودن به هزینه، برنامه ریزی و نمایش نیاز دارد. در عین حال، حقیقت اجتماعی نشان میدهد هنوز هم امکان فاصله گرفتن از این الگوها وجود دارد و خیلی از خانواده ها بدون توجه به این فشارها، یلدا را همانطور که هست و با حداقل ها برگزار می کنند. به نظر می آید حفظ معنای این شب، بالاتر از هر چیز، به انتخاب خانواده ها برای نادیده گرفتن رقابتهای نانوشته و بازگرداندن یلدا به نقش اصلی اش در زندگی روزمره وابسته است.

به طور خلاصه، این تغییر وضعیت، به ویژه برای خانواده ی تازه عروس و دامادها که وظیفه بردن اقلام یلدایی برای یکدیگر را دارند محسوس تر است؛ وقتی یک شب یلدای عادی در میان اعضاء فامیلِ قدیمی با برنامه ریزی قبلی باید برگزار شود، طبیعی است که در چنین فضایی بردن یلدایی برای عروس یا داماد در ذهن افراد نیازمند پایبندی به الزامات بیشتری است که تا حد امکان بتوان تصاویر خوبی را از آن ثبت کرد. نتیجه این روند، ایجاد بار روانی و اقتصادی برای اشخاصی است که می خواهند در جریان این مناسبت قرار بگیرند و با این وجود دوست ندارند فکر کنند تفاوتی میان یلدای آنها با یلدایی که رسانه های اجتماعی در چندسال اخیر برایمان ساخته اند وجود دارد. یلدا به جای آن که مجالی برای دیدار کوتاه در شلوغی های زندگی باشد، برای برخی به پروژه ای از پیش طراحی شده تبدیل گشته که باید به بهترین شکل ممکن اجرا شود؛ بهترینی که البته استاندارد مشخصی برای آن وجود ندارد، تنها باید بشکلی باشد که وقتی دیگران عکس آن را می بینند در دل خود بگویند: عجب شبی داشتند بی آن که بدانند واقعا پشت این تصویر زیبا چه گذشته است!
1404/09/30
16:20:02
0.0 / 5
10
تگهای خبر: تبلیغات , خرید , زندگی , ساخت
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران عزیز ال مور در مورد این پست
نظر شما در مورد این مطلب ال مور
نام:
ایمیل:
نظر شما:
سوال:
= ۴ بعلاوه ۴

ال مور Almor

Almor
almor.ir - حقوق سایت ال مور محفوظ و متعلق به مالک ال مور است

ال مور

فشن و کالاهای لوکس - ال مور با برندهای معتبر همراه شما در دنیای لاکچری و فشن است